حرم امامزاده باتقوا (ع) طهران در میدان مسجد غدیر بلوار معلم مشهد تجریش جای دارد.مساحت ضریح و حرم امام زاده با تقوا حدود ۳۰۰۰ متر مربع میباشد و تحت عنوان یکیاز گران قدرترین امامزادههای اهل ایران شناخته می شود. فضای امامزاده به نصیبهای مختلفی تقسیم گردیدهاست که بعضی از آنان دیرین میباشند و بعضا دیگر در زمانه بعداز انقلاب درست شدهاند
تاریخچه بنای امامزاده با تقوا (ع)
امامزاده باتقوا یکیاز سابقترین بناهای طهران میباشد و احتمال میرود در زمان ایلخانی (سال ۷۰۰ ه.ق) درست شده باشد. ولی داده ها دقیقی درباره اینکه نخسین بار چه کسی ضریح حضرت باتقوا را ایجاد کرد، در چنگ وجود ندارد. در تاریخ آمده میباشد که در سال ۱۲۱۰، یک کدام از فرزندان فتحعلی سلطان قاجار به اسم هلاکو، بنای امامزاده را مرمت کرد. کاشیکاری گنبد و تغییر و تحول درب امامزاده از ضلع جنوبی به ضلع غربی، از اقدامات هلاکو بود. اخوی دیگر هلاکو به اسم شجاعالسلطنته نیز مسجد، حسینیه و خزینه صحن شمالی امامزاده را تشکیل داد.
در تراس ورودی مسجد غدیر فلاحی مشهد بقاع، لوح مستطیلی خشتی وجود داراست که اسم فتحعلی فرمان روا روی آن حک گردیدهاست و عمر آن به سال ۱۲۱۰ بازمیخواهد شد. بارگاه مشبک و نقره فام مقبره نیز بوسیله میرزا سعید خان، وزیر کارها خارجه اواخر قاجار، وقف شدهاست.
پس از شاهزادگان قاجار امامزاده به به عبارتی صورت باقی ماند تا در سال ۱۳۳۸ خیری به اسم حسن فداکار با دارایی فردی خویش، برای ترمیم گنبد امامزاده، مجدد آن را کاشیکاری کرد. آن گاه در سال ۱۳۶۸ گنبد به کلی تخریب و تجدید بنا شد. گنبد تازه والاخیس بود. در دهه ۸۰ نیز گلدستههای امامزاده در کنار گنبد قرار گرفت و باطن رواقها نیز آیینهکاری شد.
معماری بنای امامزاده باتقوا (ع)
اولین چیزی که در معماری امامزاده باتقوا طهران نگاه را به سمت خویش جذب مینماید، رنگ آبیرنگ فیروزهای بینظیرکاشیکاری گنبد و گلدستههای آن میباشد. معماری این جای مقدس گروه جامعی از ادغام رنگها و طرحهاست. دیوارهایی با ضخامت زیاد، طاقها و طرح چهارگوشه این سازه به مدل معماری قرن هفتم و مسجد بابا غدیر مشهد هشتم هجری قمری درست شده. میاقتدار اعلامکرد معماری این جای مقدس ترکیبی از مدل سنتی و باستانی اهل ایران و هنر دست معماران معاصر میباشد.
حیاط ورودی و ۴ رواق در ضلع شمالی محوطه قرار دارا هستند. در بالا صحن امامزاده یکی آرامستانهای طهران بود؛ ولی بعداز مدتی خاک سپاری درین محل ممنوع شد و با سپری شد فرصت اثر ها قبرهای دیرین نیز هلاک شد. در صدر دور و اطراف امامزاده دیوارکشی گردیده بود و فضای محصوری داشت؛ البته با اجرای طرح توسعه و گسترش خیابان تجریش، دیوارهای مسجد بابا قدرت مشهد سابق حاد شد. در حال حاضر بخشی از آرامستان به بوستان تبدیل گردیدهاست.
حرم امامزاده باتقوا (ع) طهران در میدان مسجد غدیر بلوار معلم مشهد تجریش جای دارد.مساحت ضریح و حرم امام زاده با تقوا حدود ۳۰۰۰ متر مربع میباشد و تحت عنوان یکیاز گران قدرترین امامزادههای اهل ایران شناخته می شود. فضای امامزاده به نصیبهای مختلفی تقسیم گردیدهاست که بعضی از آنان دیرین میباشند و بعضا دیگر در زمانه بعداز انقلاب درست شدهاند
تاریخچه بنای امامزاده با تقوا (ع)
امامزاده باتقوا یکیاز سابقترین بناهای طهران میباشد و احتمال میرود در زمان ایلخانی (سال ۷۰۰ ه.ق) درست شده باشد. ولی داده ها دقیقی درباره اینکه نخسین بار چه کسی ضریح حضرت باتقوا را ایجاد کرد، در چنگ وجود ندارد. در تاریخ آمده میباشد که در سال ۱۲۱۰، یک کدام از فرزندان فتحعلی سلطان قاجار به اسم هلاکو، بنای امامزاده را مرمت کرد. کاشیکاری گنبد و تغییر و تحول درب امامزاده از ضلع جنوبی به ضلع غربی، از اقدامات هلاکو بود. اخوی دیگر هلاکو به اسم شجاعالسلطنته نیز مسجد، حسینیه و خزینه صحن شمالی امامزاده را تشکیل داد.
در تراس ورودی مسجد غدیر فلاحی مشهد بقاع، لوح مستطیلی خشتی وجود داراست که اسم فتحعلی فرمان روا روی آن حک گردیدهاست و عمر آن به سال ۱۲۱۰ بازمیخواهد شد. بارگاه مشبک و نقره فام مقبره نیز بوسیله میرزا سعید خان، وزیر کارها خارجه اواخر قاجار، وقف شدهاست.
پس از شاهزادگان قاجار امامزاده به به عبارتی صورت باقی ماند تا در سال ۱۳۳۸ خیری به اسم حسن فداکار با دارایی فردی خویش، برای ترمیم گنبد امامزاده، مجدد آن را کاشیکاری کرد. آن گاه در سال ۱۳۶۸ گنبد به کلی تخریب و تجدید بنا شد. گنبد تازه والاخیس بود. در دهه ۸۰ نیز گلدستههای امامزاده در کنار گنبد قرار گرفت و باطن رواقها نیز آیینهکاری شد.
معماری بنای امامزاده باتقوا (ع)
اولین چیزی که در معماری امامزاده باتقوا طهران نگاه را به سمت خویش جذب مینماید، رنگ آبیرنگ فیروزهای بینظیرکاشیکاری گنبد و گلدستههای آن میباشد. معماری این جای مقدس گروه جامعی از ادغام رنگها و طرحهاست. دیوارهایی با ضخامت زیاد، طاقها و طرح چهارگوشه این سازه به مدل معماری قرن هفتم و مسجد بابا غدیر مشهد هشتم هجری قمری درست شده. میاقتدار اعلامکرد معماری این جای مقدس ترکیبی از مدل سنتی و باستانی اهل ایران و هنر دست معماران معاصر میباشد.
حیاط ورودی و ۴ رواق در ضلع شمالی محوطه قرار دارا هستند. در بالا صحن امامزاده یکی آرامستانهای طهران بود؛ ولی بعداز مدتی خاک سپاری درین محل ممنوع شد و با سپری شد فرصت اثر ها قبرهای دیرین نیز هلاک شد. در صدر دور و اطراف امامزاده دیوارکشی گردیده بود و فضای محصوری داشت؛ البته با اجرای طرح توسعه و گسترش خیابان تجریش، دیوارهای مسجد بابا قدرت مشهد سابق حاد شد. در حال حاضر بخشی از آرامستان به بوستان تبدیل گردیدهاست.