مقبره امامزاده با تقوا با قدمتی حدود ۷۰۰ سال مسجد غدیر بلوار معلم مشهد در میدان تجریش طهران، از زیارتگاه های کهن و معروف پایتخت است.با این اکنون، وجود درخت چنار کهنسالی که در محوطه آن کاشته گردیده‌است و سنگ قبرهای دیرین نشانگر عمر این آستانه، به قرن هفتم یا این که هشتم هجری قمری است. این حرم دارنده صحن، تراس، رواق، مسجد، بارگاه مرقد و گنبد میباشد. این آرامگاه را منسوب به باتقوا پسر امام موسی کاظم میدانند.
صحن و تراس این حرم، آرامستان همگانی بود و در بیست سال اخیر تاثیر گورها را از فی مابین برده‌اند و صرفا تعداد محدودی از سنگ قبرها مثلا سنگ قبر محمدولی خان تنکابنی مسجد غدیر فلاحی مشهد (سپهسالار اعظم) را باقی نهاده‌اند. گفته می‌گردد که راز این امامزاده درین آرامگاه مدفون میباشد و تن او نیز در آرامگاهی با اسم شبیه (بنا شده در میدان بهتر قاپو اردبیل) آرمیده میباشد.
ماجرای چنار کهنسال امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش می‌سپری شد. این چنار که به تصویب به جا مانده فرهنگی نیز رسیده بود، از مشهور‌ترین چنار‌های دیرین‌سال کشور‌ایران بود که در اثرها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره میشد. ژان دیولافوا، جهانگرد پر اسم و رسم فرانسوی، در خصوص این چنار نوشته بود: فضا آن حدوداً به ۱۵ متر میرسد. هر کدام از شاخه‌های آن مانند تنه درخت دیرین‌سالی بر فراز بنای مسجد و دور و بر آن رمز به عرش کشیده میباشد. متأسفانه با گرد هم آیی قناتِ تحت امامزاده، این درخت چنار جراحت روءیت کرد و با تایید صلاحیت ارثیه مسجد بابا غدیر مشهد فرهنگی در سال ۷۹ انقطاع شد.
معماری مقبره
بنای بقاع اساسی مشمول ساختمان چهارگوش تعالی و مستحکمی با دیوارهای ضخیم میباشد و فضای درونی آن به طور تقریبً ۵٫۶ متر مربع مساحت داراست. احوال طاق‌نماها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم میباشد. سازه به شواهد در امامزاده با تقوا کتیبه‌ای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر و تحول مدخل سازه از در بین رفته‌میباشد که سازه بر آن به طور همزمان با پادشاهی غازان خان بوده‌میباشد.
در درون حریم کبیر امامزاده پارسا مسجد بابا قدرت مشهد صندوقی چوبین وجود داراست که احتمالاً به زمان اواخر صفوی یا این که افشار وابستگی داراست و بارگاه ممتاز نقره‌ای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارنده محیط مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی میباشد از وقفیات مرحوم آقای میرزا سعیدخان وزیر کارها خارجه اواخر قاجار میباشد. در گسترش اولیه نزدیک به ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و خزینه در صحن شمالی و در زمین‌هایی که به وسیله شجاع السلطنه، پسر ششم فتح‌علی‌پاد شاه وقف امامزاده شد تشکیل‌شده‌میباشد.
مقبره امامزاده با تقوا با قدمتی حدود ۷۰۰ سال مسجد غدیر بلوار معلم مشهد در میدان تجریش طهران، از زیارتگاه های کهن و معروف پایتخت است.با این اکنون، وجود درخت چنار کهنسالی که در محوطه آن کاشته گردیده‌است و سنگ قبرهای دیرین نشانگر عمر این آستانه، به قرن هفتم یا این که هشتم هجری قمری است. این حرم دارنده صحن، تراس، رواق، مسجد، بارگاه مرقد و گنبد میباشد. این آرامگاه را منسوب به باتقوا پسر امام موسی کاظم میدانند.
صحن و تراس این حرم، آرامستان همگانی بود و در بیست سال اخیر تاثیر گورها را از فی مابین برده‌اند و صرفا تعداد محدودی از سنگ قبرها مثلا سنگ قبر محمدولی خان تنکابنی مسجد غدیر فلاحی مشهد (سپهسالار اعظم) را باقی نهاده‌اند. گفته می‌گردد که راز این امامزاده درین آرامگاه مدفون میباشد و تن او نیز در آرامگاهی با اسم شبیه (بنا شده در میدان بهتر قاپو اردبیل) آرمیده میباشد.
ماجرای چنار کهنسال امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش می‌سپری شد. این چنار که به تصویب به جا مانده فرهنگی نیز رسیده بود، از مشهور‌ترین چنار‌های دیرین‌سال کشور‌ایران بود که در اثرها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره میشد. ژان دیولافوا، جهانگرد پر اسم و رسم فرانسوی، در خصوص این چنار نوشته بود: فضا آن حدوداً به ۱۵ متر میرسد. هر کدام از شاخه‌های آن مانند تنه درخت دیرین‌سالی بر فراز بنای مسجد و دور و بر آن رمز به عرش کشیده میباشد. متأسفانه با گرد هم آیی قناتِ تحت امامزاده، این درخت چنار جراحت روءیت کرد و با تایید صلاحیت ارثیه مسجد بابا غدیر مشهد فرهنگی در سال ۷۹ انقطاع شد.
معماری مقبره
بنای بقاع اساسی مشمول ساختمان چهارگوش تعالی و مستحکمی با دیوارهای ضخیم میباشد و فضای درونی آن به طور تقریبً ۵٫۶ متر مربع مساحت داراست. احوال طاق‌نماها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم میباشد. سازه به شواهد در امامزاده با تقوا کتیبه‌ای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر و تحول مدخل سازه از در بین رفته‌میباشد که سازه بر آن به طور همزمان با پادشاهی غازان خان بوده‌میباشد.
در درون حریم کبیر امامزاده پارسا مسجد بابا قدرت مشهد صندوقی چوبین وجود داراست که احتمالاً به زمان اواخر صفوی یا این که افشار وابستگی داراست و بارگاه ممتاز نقره‌ای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارنده محیط مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی میباشد از وقفیات مرحوم آقای میرزا سعیدخان وزیر کارها خارجه اواخر قاجار میباشد. در گسترش اولیه نزدیک به ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و خزینه در صحن شمالی و در زمین‌هایی که به وسیله شجاع السلطنه، پسر ششم فتح‌علی‌پاد شاه وقف امامزاده شد تشکیل‌شده‌میباشد.
امامزاده سید کمال الدین سین