بهترین مرجع مسجد غدیر باباعلی مشهد

به این‌ترتیب، دیده‌چرانی به عبارتی‌طورکه بر مردان حرام میباشد، بر زنان نیز حرام میباشد و پوشانیدن عورت از لحاظ دیگرافراد به عبارتی‌طورکه بر مردان واجب میباشد، بر زنان نیز واجب میباشد. زینت مخفی و آشکار درپی‌ی به عبارتی آیه، آفریدگار به موضوع‌ی عفاف و حجاب اشاره می‌نماید که از خصوصیت زنان میباشد: «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظهَرَ مِنْهَا»، خانم‌ها نباید زینت خویش را آشکار سازند، جز آن مقدار که به طور طبیعیً ظواهر میباشد. دراینجا، خواسته از زینتی که زنان می بایست بپوشانند و زینت آشکاری که در اظهار آن مجازند چیست؟ دراین‌باره میان مفسران صحبت بسیار میباشد. البته، به گفته‌ی تعبیر و تفسیر مثال حق این میباشد که آیه را سوای پیش‌داوری و طبق ظواهر آن تعبیروتفسیر کنیم. بدین ترتیب، زنان حق ندارند زینت‌هایی را آشکار نمایند که معمولاً نهفته میباشد؛ هر یک‌سری اندامشان نمایان نشود. بدین‌ترتیب، مجاز نیستند جامه‌های زینتی مخصوصی را که پایین جامه معمولی یا این که خیمه میپوشند آشکار نمایند. در احادیث زیادی که از ائمه‌ی اهل بیت(علیهم‌السلام) نقل شد‌ه‌است نیز همین معنا چشم میشود. آنها زینت داخل را به قلاده (گردن آویز)، دملج (بازوبند) و خلخال (زینتی که زنان عرب به مچ پاها می‌کردند) تعبیروتفسیر کرده‌اند. چنان‌که در ماجرا ابی الجارود از امام باقر(علیه‌السلام) نقل گردیده است: «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها فَهِیَ الثِّیَابُ وَ الْکُحْلُ وَ الْخَاتَمُ وَ خِضَابُ الْکَفِّ وَ السِّوَارُ وَ الزِّینَةُ ثَلَاثٌ زِینَةٌ لِلنَّاسِ وَ زِینَةٌ لِلْمَحْرَمِ وَ زِینَةٌ لِلزَّوْجِ فَأَمَّا زِینَةُ النَّاسِ فَقَدْ ذَکَرْنَا وَ أَمَّا زِینَةُ الْمَحْرَمِ الْقِلَادَةُ فَمَا فوق‌ها وَ الدُّمْلُجُ وَ مَا دُونَهُ وَ الْخَلْخَالُ وَ مَا أَسْفَلَ مِنْهُ وَ أَمَّا زِینَةُ الزَّوْجِ فَالْجَسَدُ کُلُّه». زیرا در احادیث متفاوت دیگری زینت ظواهر را انگشتر، طوطیا و مانند آن تعبیروتفسیر کرده‌اند؛ میفهمیم مراد از زینت داخل خویش زینت‌هایی میباشد که پنهان و پوشیده میباشد. مقنعه یا این که روسری دومی حکم در آیه این میباشد که: «وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُاینترنتِهِنَّ»، خانم‌ها بایستی خمارهای خویش را بر سینه‌های خویش بیفکنند. خمر توده خمار (بر وزن عفاف و حجاب) و دراصل مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد به‌معنای پوشش میباشد؛ البته معمولاً به چیزی گفته میگردد که زنان با آن راز خویش را می‌پوشانند (روسری). جیوب عده جیب (بر وزن غیب) و به‌معنای گریبان‌ی تیشرت میباشد که از آن به یقه تعبیروتفسیر می شود و گاه به نصیب بالای سینه، به تناسب نزدیک با آن، نیز اطلاق می‌شود. از این پاراگراف استعمال میشود که زنان، پیش از نزول آیه، دامنه‌ی روسری خویش را به کتف‌ها یا این که پشت رمز می‌انداختند، طوری‌که گردن و مقداری از سینه‌ی آن ها نمایان میشد. قرآن امر میدهد روسری خویش را بر یقه خویش بیندازید تا هم گردن و هم آن نصیب از سینه که خارج میباشد مستور گردد (از شأن نزول آیه که تا قبل از اینً آوردیم نیز این مفهوم به‌نیکی به کار گیری میگردد). استثناءهای عفاف و حجاب در سومی حکم مواقعی گستردن داده می گردد که زنان می توانند در آنجا عفاف و حجاب خویش را برگیرند و زینت مخفی خویش را آشکار نمایند. آنها نباید زینت خویش را آشکار نمایند مگر در دوازده گزینه که مشتمل بر اشخاص محرم، زنان، بردگان، خردسال ها و دیوانگان میباشد. چگونگی راه و روش‌رفتن خدا چهار‌مین حکم را اینگونه ذکر می‌نماید: «وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفینَ مِنْ زینَتِهِنَّ»، آنان به هنگام خط مش‌رفتن پاهای خویش را به زمین نزنند تا زینت پنهانی‌شان آشکار خواهد شد و صدای خلخالی که بر پا دارا هستند به گوش برسد.خانم‌ها بایستی در رعایت عفت و هجران از اموری سختگیر باشند که حریق شهوت را در دل مردان شعله‌ور می‌نماید و ممکن میباشد به انحراف از جاده‌ی عفت منجر گردد. آخر و عاقبت، معبود با دعوت همگانی تمامی‌ی مؤمنان، مرد و زن، به توبه آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد و رجوع به‌سوی خداوند آیه را نقطه پايان میدهد: تمامی به‌سوی خداوند بازگردید ای مؤمنان تا رستگار گردید. چنانچه در پیشین شغل های خلافی دراین‌قضیه ایفا داده‌اید، فعلا که حقایق احکام اسلام برای شما تبیین شد از خطاهای خویش توبه نمائید و خویش را به وی بسپارید! 2- آیه‌ها سوره‌ی احزاب «یا این که أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً * لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذینَ فی‏ قُلُاینترنتِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِی الْمَآیینَةِ لَنُغْرِیَنَّکَ بِهِمْ ثُمَّ لا یُجاوِرُونَکَ فیها إِلاَّ قَلیلاً» ، ای نبی! به همسران و دخترانت و زنان مؤمن بگو جلباب‌های (روسری‌های بلند) خویش را بر خود فرو افکنند؛ این شغل برای اینکه (از کنیزان و آلودگان) شناخته شوند و آیتم آزار قرار نگیرند عالی میباشد و (در حالتی‌که تا به امروز نادرست و کوتاهی از آن ها راز زده) پروردگار همواره غفور و رحیم میباشد. در‌حالتی که منافقان و آنان که در دل‌هایشان بیماری میباشد و (همینطور) آنان که خبرها لاف و شایعات بی‌شالوده در مدینه پخش می‌نمایند دست از فعالیت خویش برندارند، تو‌را بر ضد آنها می‌شورانیم، آن گاه جز بازه کوتاهی نمی‌توانند در کنار تو در‌این شهر بمانند. شأن نزول در تعبیر علی‌بن‌ابراهیم در شأن نزول آیه‌ی ابتدا اینگونه آمده میباشد: «آن روز ها زنان مسلمان به مسجد رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد می‌رفتند و پشت رمز نبی(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌) نماز می‌گزاردند. هنگام شب موقعی که برای نماز مغرب و عشا می‌رفتند، بعضا از جوان ها هرزه و اوباش بر راز خط مش آنان می‌نشستند و با طنز و سخنان ناروا آنان‌را آزار می‌دادند و مزاحم آن‌ها می‌شدن. آیه‌ی فوق نازل شد و به آنها دستورداد عفاف و حجاب خویش را به‌طورکامل رعایت نمایند تا به‌خیر و خوبی شناخته نشوند و کسی عذروبهانه‌ی مزاحمت پیدا نکند. اخطار شدید به مزاحمان و خبرپراکنی‌پراکنان نشانه‌ها فوق دو نصیب داراست: در نصیب ابتدا، قضیه‌ی عفاف و حجاب گزینه گفت و گو میباشد؛ لذا معبود به زنان با خدا فرمان میدهد هرگونه عذر و بهانه و مستمسکی را از دست مفسده‌جویان بگیرند. در قسمت دوم، با شدیدترین ترساندن، که در آیه ها قرآن معدود‌نظیر میباشد، به منافقان و مزاحمان نوامیس عموم و دهانزد‌پراکنان حمله می‌نماید و موضع‌گیری فرستاده اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در مقابل آنها معین می‌نماید. معبود در نصیب نخستین میگوید: «یا این که أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ»، ای رسول! به همسران و دخترانت و زنان مؤمن بگو روسری‌های بلند خویش را بر خود فرو افکنند تا شناخته نشوند و آیتم آزار قرار نگیرند. جلباب مفسران و ارباب لغت یک‌سری مضمون‌ برای جلباب بیان کرده‌اند؛ ولی قدر مشترک تمامی‌ی آن ها این میباشد که تن را با آن بپوشانند (در ضمن، بایستی دقت داشت جلباب هم به کسر و هم فتح جیم خواندن می گردد). بیشتر به‌حیث می رسد که خواسته پوششی میباشد که از روسری گرانقدر‌خیس و از خیمه خرد‌خیس میباشد؛ چنان‌که مولف‌ی لسان العرب روی آن توکل نموده است. خواسته از یدنین این میباشد که زنان شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد جلباب را به تن خود مجاورت نمایند تا صحیح آن ها را محفوظ نماید؛ خیر اینکه آن را آزاد بگذارند طوری‌که گاه و بیگاه کنار رود و تن آشکار شود و به تفسیر بی آلایش‌ی خودمان لباسشان را گردآوری‌وجور نمایند.

به این‌ترتیب، دیده‌چرانی به عبارتی‌طورکه بر مردان حرام میباشد، بر زنان نیز حرام میباشد و پوشانیدن عورت از لحاظ دیگرافراد به عبارتی‌طورکه بر مردان واجب میباشد، بر زنان نیز واجب میباشد. زینت مخفی و آشکار درپی‌ی به عبارتی آیه، آفریدگار به موضوع‌ی عفاف و حجاب اشاره می‌نماید که از خصوصیت زنان میباشد: «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظهَرَ مِنْهَا»، خانم‌ها نباید زینت خویش را آشکار سازند، جز آن مقدار که به طور طبیعیً ظواهر میباشد. دراینجا، خواسته از زینتی که زنان می بایست بپوشانند و زینت آشکاری که در اظهار آن مجازند چیست؟ دراین‌باره میان مفسران صحبت بسیار میباشد. البته، به گفته‌ی تعبیر و تفسیر مثال حق این میباشد که آیه را سوای پیش‌داوری و طبق ظواهر آن تعبیروتفسیر کنیم. بدین ترتیب، زنان حق ندارند زینت‌هایی را آشکار نمایند که معمولاً نهفته میباشد؛ هر یک‌سری اندامشان نمایان نشود. بدین‌ترتیب، مجاز نیستند جامه‌های زینتی مخصوصی را که پایین جامه معمولی یا این که خیمه میپوشند آشکار نمایند. در احادیث زیادی که از ائمه‌ی اهل بیت(علیهم‌السلام) نقل شد‌ه‌است نیز همین معنا چشم میشود. آنها زینت داخل را به قلاده (گردن آویز)، دملج (بازوبند) و خلخال (زینتی که زنان عرب به مچ پاها می‌کردند) تعبیروتفسیر کرده‌اند. چنان‌که در ماجرا ابی الجارود از امام باقر(علیه‌السلام) نقل گردیده است: «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها فَهِیَ الثِّیَابُ وَ الْکُحْلُ وَ الْخَاتَمُ وَ خِضَابُ الْکَفِّ وَ السِّوَارُ وَ الزِّینَةُ ثَلَاثٌ زِینَةٌ لِلنَّاسِ وَ زِینَةٌ لِلْمَحْرَمِ وَ زِینَةٌ لِلزَّوْجِ فَأَمَّا زِینَةُ النَّاسِ فَقَدْ ذَکَرْنَا وَ أَمَّا زِینَةُ الْمَحْرَمِ الْقِلَادَةُ فَمَا فوق‌ها وَ الدُّمْلُجُ وَ مَا دُونَهُ وَ الْخَلْخَالُ وَ مَا أَسْفَلَ مِنْهُ وَ أَمَّا زِینَةُ الزَّوْجِ فَالْجَسَدُ کُلُّه». زیرا در احادیث متفاوت دیگری زینت ظواهر را انگشتر، طوطیا و مانند آن تعبیروتفسیر کرده‌اند؛ میفهمیم مراد از زینت داخل خویش زینت‌هایی میباشد که پنهان و پوشیده میباشد. مقنعه یا این که روسری دومی حکم در آیه این میباشد که: «وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُاینترنتِهِنَّ»، خانم‌ها بایستی خمارهای خویش را بر سینه‌های خویش بیفکنند. خمر توده خمار (بر وزن عفاف و حجاب) و دراصل مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد به‌معنای پوشش میباشد؛ البته معمولاً به چیزی گفته میگردد که زنان با آن راز خویش را می‌پوشانند (روسری). جیوب عده جیب (بر وزن غیب) و به‌معنای گریبان‌ی تیشرت میباشد که از آن به یقه تعبیروتفسیر می شود و گاه به نصیب بالای سینه، به تناسب نزدیک با آن، نیز اطلاق می‌شود. از این پاراگراف استعمال میشود که زنان، پیش از نزول آیه، دامنه‌ی روسری خویش را به کتف‌ها یا این که پشت رمز می‌انداختند، طوری‌که گردن و مقداری از سینه‌ی آن ها نمایان میشد. قرآن امر میدهد روسری خویش را بر یقه خویش بیندازید تا هم گردن و هم آن نصیب از سینه که خارج میباشد مستور گردد (از شأن نزول آیه که تا قبل از اینً آوردیم نیز این مفهوم به‌نیکی به کار گیری میگردد). استثناءهای عفاف و حجاب در سومی حکم مواقعی گستردن داده می گردد که زنان می توانند در آنجا عفاف و حجاب خویش را برگیرند و زینت مخفی خویش را آشکار نمایند. آنها نباید زینت خویش را آشکار نمایند مگر در دوازده گزینه که مشتمل بر اشخاص محرم، زنان، بردگان، خردسال ها و دیوانگان میباشد. چگونگی راه و روش‌رفتن خدا چهار‌مین حکم را اینگونه ذکر می‌نماید: «وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفینَ مِنْ زینَتِهِنَّ»، آنان به هنگام خط مش‌رفتن پاهای خویش را به زمین نزنند تا زینت پنهانی‌شان آشکار خواهد شد و صدای خلخالی که بر پا دارا هستند به گوش برسد.خانم‌ها بایستی در رعایت عفت و هجران از اموری سختگیر باشند که حریق شهوت را در دل مردان شعله‌ور می‌نماید و ممکن میباشد به انحراف از جاده‌ی عفت منجر گردد. آخر و عاقبت، معبود با دعوت همگانی تمامی‌ی مؤمنان، مرد و زن، به توبه آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد و رجوع به‌سوی خداوند آیه را نقطه پايان میدهد: تمامی به‌سوی خداوند بازگردید ای مؤمنان تا رستگار گردید. چنانچه در پیشین شغل های خلافی دراین‌قضیه ایفا داده‌اید، فعلا که حقایق احکام اسلام برای شما تبیین شد از خطاهای خویش توبه نمائید و خویش را به وی بسپارید! 2- آیه‌ها سوره‌ی احزاب «یا این که أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً * لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذینَ فی‏ قُلُاینترنتِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِی الْمَآیینَةِ لَنُغْرِیَنَّکَ بِهِمْ ثُمَّ لا یُجاوِرُونَکَ فیها إِلاَّ قَلیلاً» ، ای نبی! به همسران و دخترانت و زنان مؤمن بگو جلباب‌های (روسری‌های بلند) خویش را بر خود فرو افکنند؛ این شغل برای اینکه (از کنیزان و آلودگان) شناخته شوند و آیتم آزار قرار نگیرند عالی میباشد و (در حالتی‌که تا به امروز نادرست و کوتاهی از آن ها راز زده) پروردگار همواره غفور و رحیم میباشد. در‌حالتی که منافقان و آنان که در دل‌هایشان بیماری میباشد و (همینطور) آنان که خبرها لاف و شایعات بی‌شالوده در مدینه پخش می‌نمایند دست از فعالیت خویش برندارند، تو‌را بر ضد آنها می‌شورانیم، آن گاه جز بازه کوتاهی نمی‌توانند در کنار تو در‌این شهر بمانند. شأن نزول در تعبیر علی‌بن‌ابراهیم در شأن نزول آیه‌ی ابتدا اینگونه آمده میباشد: «آن روز ها زنان مسلمان به مسجد رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد می‌رفتند و پشت رمز نبی(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌) نماز می‌گزاردند. هنگام شب موقعی که برای نماز مغرب و عشا می‌رفتند، بعضا از جوان ها هرزه و اوباش بر راز خط مش آنان می‌نشستند و با طنز و سخنان ناروا آنان‌را آزار می‌دادند و مزاحم آن‌ها می‌شدن. آیه‌ی فوق نازل شد و به آنها دستورداد عفاف و حجاب خویش را به‌طورکامل رعایت نمایند تا به‌خیر و خوبی شناخته نشوند و کسی عذروبهانه‌ی مزاحمت پیدا نکند. اخطار شدید به مزاحمان و خبرپراکنی‌پراکنان نشانه‌ها فوق دو نصیب داراست: در نصیب ابتدا، قضیه‌ی عفاف و حجاب گزینه گفت و گو میباشد؛ لذا معبود به زنان با خدا فرمان میدهد هرگونه عذر و بهانه و مستمسکی را از دست مفسده‌جویان بگیرند. در قسمت دوم، با شدیدترین ترساندن، که در آیه ها قرآن معدود‌نظیر میباشد، به منافقان و مزاحمان نوامیس عموم و دهانزد‌پراکنان حمله می‌نماید و موضع‌گیری فرستاده اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در مقابل آنها معین می‌نماید. معبود در نصیب نخستین میگوید: «یا این که أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ»، ای رسول! به همسران و دخترانت و زنان مؤمن بگو روسری‌های بلند خویش را بر خود فرو افکنند تا شناخته نشوند و آیتم آزار قرار نگیرند. جلباب مفسران و ارباب لغت یک‌سری مضمون‌ برای جلباب بیان کرده‌اند؛ ولی قدر مشترک تمامی‌ی آن ها این میباشد که تن را با آن بپوشانند (در ضمن، بایستی دقت داشت جلباب هم به کسر و هم فتح جیم خواندن می گردد). بیشتر به‌حیث می رسد که خواسته پوششی میباشد که از روسری گرانقدر‌خیس و از خیمه خرد‌خیس میباشد؛ چنان‌که مولف‌ی لسان العرب روی آن توکل نموده است. خواسته از یدنین این میباشد که زنان شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد جلباب را به تن خود مجاورت نمایند تا صحیح آن ها را محفوظ نماید؛ خیر اینکه آن را آزاد بگذارند طوری‌که گاه و بیگاه کنار رود و تن آشکار شود و به تفسیر بی آلایش‌ی خودمان لباسشان را گردآوری‌وجور نمایند.