با اینکه هرجا زمین برای مسلمانها منزه و مطهر گردیده و آمادگی اقامة نماز را داراست، ولی اسلام بر وجود مسجد با صحن ها و رواق های بی آلایش و بی پیرایه تأکید فراوان دارااست تا کانونی برای اعمال اکثری از کار های آدم از صمیم قلب باشد.6
مسلمانها نیز با دانش به مقام با التفات مسجد در اسلام، به آن اعتنا ویژه ای نمودند. آن ها در مداقه به مسجد از رسول گرامی مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد اسلام (صلی الله علیه و آله) سرمشق گرفتند و از سنت وی تبعیت کردند؛ مثلا نشانههای دقت به مسجد می اقتدار به مفاد تحت اشاره نمود:
1. نظافت مساجد
اسلام به نظافت مساجد و پرهیز از زخم دیدن آن اهتمام ویژه ای داراست. رسول معبود (صلی الله علیه و آله) در این زمینه فرموده ا ند:
«مَنْ أَخْرَجَ أَذًى مِنَ الْمَسْجِدِ بَنَى اللهُ لَهُ بَیْتًا فِى الْجَنَّة».7
«هر که از وصال مکروه یا این که ضرروزیان و زیانی به مسجد پرهیز نماید، معبود برای وی منزل ای در پردیس سازه می نماید.»
در روایتی نقل گردیده‌است که شخصی اعرابی در مسجد بول کرد. نبی او را از این شغل نهی نموده، فرمودند: «مسجد محل پرستش و بیان میباشد و شایستة این فعالیت زشت وجود ندارد.»
اسلام دقت به مساجد را در چارچوب نظافت، پذیرایی از میهمانان و عصمت و طهارت آن محصور نکرده؛ بلکه دقت ویژه ای به اشخاصی می د هد که مسجد می سازند و از آن مراقبت می نمایند. آفریدگار متعال این تیم از اشخاص را از ثواب و اجر محروم نمی نماید. بر پایه ی احادیث گفته شده، جواب این فعالیت را با تشکیل داد منزل ای در فردوس می د هد.
2. خوشبو کردن مساجد
همان طور که اسلام بر نظافت مساجد و زدودن کثیفی ها از مساجد تأکید فراوان داراست، بر خوشبویی و زدودن هر نوع بوی نا مطلوب، که منجر آزار مسلمانها خواهد شد نیز تأکید نموده است. از همین رو، فرستاده (صلی الله علیه و آله) اشخاصی را که سیر و پیاز می خوردند از وارد شدن به مسجد نهی کردند؛ چون بوی آن نمازگزاران را می آزارد:
«مَنْ أَکَلَ ثُومًا أَوْ بَصَلًا فَلْیَعْتَزِلْنَا أَوْ قَالَ فَلْیَعْتَزِلْ مَسْجِدَنَا وَلْیَقْعُدْ فِی بَیْتِهِ».8
«کسی که که سیر یا این که پیاز خورده، از ما و مسجد ما غربت گزیند و در منزل بنشیند.»
این حدیث نماد می دهد که پیشنهاد و تأکید رسول (صلی الله علیه و آله) بدین نکته میباشد که مسلمان ها نباید اخوی مؤمن رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد خویش را با بوی نامطلوب دهن بیازارند. در مکان دیگر فرموده میباشد: «ملائکه نیز از بود دهن این فرد غمگین می شوند.» به همین استدلال رسول (صلی الله علیه و آله) این اشخاص را از داخل شدن به مسجد نهی می نماید تا بوی غیر مطلوب دهن آنها، دیگر مسلمانها و ملائکه را آزار ندهد. البته در صورتی‌که آدم با خوشبوکننده های دهن یا این که مسواک و یا این که هر روش دیگری بتواند این بوی بد را از فی مابین غالب شود، می تواند به مسجد برود؛ چون دیگر عذری برای نرفتن به مسجد ندارد.
3. تشویق به تحصیل در مسجد
تا روزگاری خیر چندان بدور که هنوز مدرسه ها قانونیِ ویژة نظام آموزشی رویه نیفتاده بود، مساجد مسؤولیت یاد دادن و تربیت آدم ها و درس دادن علم ها اسلامی را به دوش می گرفتند. رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) میل ویژه ای به یاددهی و یادگیری دانش در مساجد داشتند. با دقت به‌این که: کسی که به مسجد می رود و صرفا نیت یادگیری شغل نه یا این که یاددهی آن را داراست، ثواب و اجر یک حج بدون نقص را که فردوس برین میباشد، خواهد داشت. فرستاده (صلی الله علیه و آله) نیز مسلمانها را به حضور و کمپانی در مجالس و گرد هم آیی های علمی دعوت می نمایند:
«وَمَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فِی بَیْتٍ مِنْ بُیُوتِ اللهِ یَتْلُونَ کِتَابَ اللهِ وَیَتَدَارَسُونَهُ بَیْنَهُمْ إِلَّا نَزَلَتْ عَلَیْهِمْ السَّکِینَةُ وَغَشِیَتْهُمْ الرَّحْمَةُ وَحَفَّتْهُمْ الْمَلَائِکَةُ وَذَکَرَهُمْ اللهُ فِیمَنْ عِنْدَهُ».9
«عموم در مسجدی برای قرائت کتاب پروردگار و تدریس آن اجتماع نمی نمایند، مگر اینکه خدا متانت را بر قلب آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد آن ها نازل می نماید و بخشش خویش را به آن ها می رساند و ملائکه گرداگرد او‌را می گیرند.»
4. همبستگی اجتماعی در مسجد
عموم در مسجد همدیگر را می شناسند و از این رهگذر، توانگران به نیازمندان یاری می نمایند. به همین استدلال فرستاده (صلی الله علیه و آله) به مسئله همبستگی بین مسلمان ها و امداد به یکدیگر توصیه بسیار می کردند؛ به ویژه آنکه وی از نیازمندی اصحاب صفّه دوراندیشی داشتند؛ چون آنها همواره یار و همدم رسول بودند. از آن حضرت شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد حدیث نقل می کردند. با وی در نمازها کمپانی می کردند و صرفا فرصت خواب از او غیر وابسته می شدند. بر این شالوده، آن حضرت به اصحاب خود فرموده ا ند
با اینکه هرجا زمین برای مسلمانها منزه و مطهر گردیده و آمادگی اقامة نماز را داراست، ولی اسلام بر وجود مسجد با صحن ها و رواق های بی آلایش و بی پیرایه تأکید فراوان دارااست تا کانونی برای اعمال اکثری از کار های آدم از صمیم قلب باشد.6
مسلمانها نیز با دانش به مقام با التفات مسجد در اسلام، به آن اعتنا ویژه ای نمودند. آن ها در مداقه به مسجد از رسول گرامی مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد اسلام (صلی الله علیه و آله) سرمشق گرفتند و از سنت وی تبعیت کردند؛ مثلا نشانههای دقت به مسجد می اقتدار به مفاد تحت اشاره نمود:
1. نظافت مساجد
اسلام به نظافت مساجد و پرهیز از زخم دیدن آن اهتمام ویژه ای داراست. رسول معبود (صلی الله علیه و آله) در این زمینه فرموده ا ند:
«مَنْ أَخْرَجَ أَذًى مِنَ الْمَسْجِدِ بَنَى اللهُ لَهُ بَیْتًا فِى الْجَنَّة».7
«هر که از وصال مکروه یا این که ضرروزیان و زیانی به مسجد پرهیز نماید، معبود برای وی منزل ای در پردیس سازه می نماید.»
در روایتی نقل گردیده‌است که شخصی اعرابی در مسجد بول کرد. نبی او را از این شغل نهی نموده، فرمودند: «مسجد محل پرستش و بیان میباشد و شایستة این فعالیت زشت وجود ندارد.»
اسلام دقت به مساجد را در چارچوب نظافت، پذیرایی از میهمانان و عصمت و طهارت آن محصور نکرده؛ بلکه دقت ویژه ای به اشخاصی می د هد که مسجد می سازند و از آن مراقبت می نمایند. آفریدگار متعال این تیم از اشخاص را از ثواب و اجر محروم نمی نماید. بر پایه ی احادیث گفته شده، جواب این فعالیت را با تشکیل داد منزل ای در فردوس می د هد.
2. خوشبو کردن مساجد
همان طور که اسلام بر نظافت مساجد و زدودن کثیفی ها از مساجد تأکید فراوان داراست، بر خوشبویی و زدودن هر نوع بوی نا مطلوب، که منجر آزار مسلمانها خواهد شد نیز تأکید نموده است. از همین رو، فرستاده (صلی الله علیه و آله) اشخاصی را که سیر و پیاز می خوردند از وارد شدن به مسجد نهی کردند؛ چون بوی آن نمازگزاران را می آزارد:
«مَنْ أَکَلَ ثُومًا أَوْ بَصَلًا فَلْیَعْتَزِلْنَا أَوْ قَالَ فَلْیَعْتَزِلْ مَسْجِدَنَا وَلْیَقْعُدْ فِی بَیْتِهِ».8
«کسی که که سیر یا این که پیاز خورده، از ما و مسجد ما غربت گزیند و در منزل بنشیند.»
این حدیث نماد می دهد که پیشنهاد و تأکید رسول (صلی الله علیه و آله) بدین نکته میباشد که مسلمان ها نباید اخوی مؤمن رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد خویش را با بوی نامطلوب دهن بیازارند. در مکان دیگر فرموده میباشد: «ملائکه نیز از بود دهن این فرد غمگین می شوند.» به همین استدلال رسول (صلی الله علیه و آله) این اشخاص را از داخل شدن به مسجد نهی می نماید تا بوی غیر مطلوب دهن آنها، دیگر مسلمانها و ملائکه را آزار ندهد. البته در صورتی‌که آدم با خوشبوکننده های دهن یا این که مسواک و یا این که هر روش دیگری بتواند این بوی بد را از فی مابین غالب شود، می تواند به مسجد برود؛ چون دیگر عذری برای نرفتن به مسجد ندارد.
3. تشویق به تحصیل در مسجد
تا روزگاری خیر چندان بدور که هنوز مدرسه ها قانونیِ ویژة نظام آموزشی رویه نیفتاده بود، مساجد مسؤولیت یاد دادن و تربیت آدم ها و درس دادن علم ها اسلامی را به دوش می گرفتند. رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) میل ویژه ای به یاددهی و یادگیری دانش در مساجد داشتند. با دقت به‌این که: کسی که به مسجد می رود و صرفا نیت یادگیری شغل نه یا این که یاددهی آن را داراست، ثواب و اجر یک حج بدون نقص را که فردوس برین میباشد، خواهد داشت. فرستاده (صلی الله علیه و آله) نیز مسلمانها را به حضور و کمپانی در مجالس و گرد هم آیی های علمی دعوت می نمایند:
«وَمَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فِی بَیْتٍ مِنْ بُیُوتِ اللهِ یَتْلُونَ کِتَابَ اللهِ وَیَتَدَارَسُونَهُ بَیْنَهُمْ إِلَّا نَزَلَتْ عَلَیْهِمْ السَّکِینَةُ وَغَشِیَتْهُمْ الرَّحْمَةُ وَحَفَّتْهُمْ الْمَلَائِکَةُ وَذَکَرَهُمْ اللهُ فِیمَنْ عِنْدَهُ».9
«عموم در مسجدی برای قرائت کتاب پروردگار و تدریس آن اجتماع نمی نمایند، مگر اینکه خدا متانت را بر قلب آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد آن ها نازل می نماید و بخشش خویش را به آن ها می رساند و ملائکه گرداگرد او‌را می گیرند.»
4. همبستگی اجتماعی در مسجد
عموم در مسجد همدیگر را می شناسند و از این رهگذر، توانگران به نیازمندان یاری می نمایند. به همین استدلال فرستاده (صلی الله علیه و آله) به مسئله همبستگی بین مسلمان ها و امداد به یکدیگر توصیه بسیار می کردند؛ به ویژه آنکه وی از نیازمندی اصحاب صفّه دوراندیشی داشتند؛ چون آنها همواره یار و همدم رسول بودند. از آن حضرت شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد حدیث نقل می کردند. با وی در نمازها کمپانی می کردند و صرفا فرصت خواب از او غیر وابسته می شدند. بر این شالوده، آن حضرت به اصحاب خود فرموده ا ند
امامزاده سید کمال الدین سین