از امیرمؤمنان، علی(ع) نقل شده است:
«مسجد ابن ظفر مسجد با برکتی می‌باشد. به خداوند قول در طبقه ای از طبقات بالای این مسجد (در آسمان) سنگی بسیار گران قدر و سبز رنگ می باشد که خدا هیچ پیامبری مسجد غدیر بلوار معلم مشهد را مبعوث نکرده؛ مگر اینکه تصویری از چهرة آن پیامبر بر روی آن سنگ نقش بسته و این مسجد، همان مسجد سهله است.»
در قصه دیگری امام صادق(ع) از ابوحمزة ثمالی دربارة عمویشان، مسجد غدیر فلاحی مشهد زید پرسیدند:
«آیا عمویم زید را در شبی که از شهر خارج شد، ملاقات کردی؟» ابوحمزه پاسخ داد: بله. امام(ع) پرسیدند: آیا در مسجد «سُهَیل» نماز خواند؟ ابوحمزه عرض کرد: مسجد سُهَیل کجاست؟ آیا مرادتان همان مسجد سهله است؟ امام(ع) فرمود:
«بله؛ در حالتی که زید دو رکعت نماز در مسجد سهله خوانده بود و از خداوند مدد می خواست، آفریدگار او را همواره در تامین خویش نگهداری کرده بود.»
علما و مسجد سهله
علمای گرانقدر، پیوسته ما را بر مداومت بر زیارت مسجد سهله و نماز قرائت در آن تشویق کرده اند. عالم بزرگ شیعه، شیخ طوسی در کتاب خویش می گوید:
شایسته نیست که نمازهای یومیّة واجب، جز در مسجد صورت پذیرد. (مانند اینکه) کسی گذرش به «مسجد سهله» می افتد و در آن نماز می خواند، مستحبّ است که در وقت فی مابین مسجد بابا غدیر مشهد دو نماز مغرب و عشاء در مسجد حضور داشته باشد.»
سیّد بن طاووس شب های چهارشنبه به زیارت مسجد سهله می رفت و می گفت:
در صورتی‌که خواستی به مسجد سهله بروی، در وقت در بین نماز مغرب و عشاء در شب چهارشنبه برو که این وقت از سایر اوقات فضیلت بیشتری دارد.
برخی از علما مانند آیت الله روضه خوان جعفر کاشف الغطاء برای دفع بلا به مسجد سهله مسجد بابا قدرت مشهد پناه می آوردند. خود او می گوید:
در سالی که طاعون آمد، من به هم پا چهل نفر به مسجد سهله امان بردیم و ظاهراً همة اهالی شهر (به جز یک‌سری نفری که در مسجد سهله بودند)، به باعث بیماری طاعون فوت کردند و بعد از برطرف شدن این بیماری کسی باقی نمانده بود.
از امیرمؤمنان، علی(ع) نقل شده است:
«مسجد ابن ظفر مسجد با برکتی می‌باشد. به خداوند قول در طبقه ای از طبقات بالای این مسجد (در آسمان) سنگی بسیار گران قدر و سبز رنگ می باشد که خدا هیچ پیامبری مسجد غدیر بلوار معلم مشهد را مبعوث نکرده؛ مگر اینکه تصویری از چهرة آن پیامبر بر روی آن سنگ نقش بسته و این مسجد، همان مسجد سهله است.»
در قصه دیگری امام صادق(ع) از ابوحمزة ثمالی دربارة عمویشان، مسجد غدیر فلاحی مشهد زید پرسیدند:
«آیا عمویم زید را در شبی که از شهر خارج شد، ملاقات کردی؟» ابوحمزه پاسخ داد: بله. امام(ع) پرسیدند: آیا در مسجد «سُهَیل» نماز خواند؟ ابوحمزه عرض کرد: مسجد سُهَیل کجاست؟ آیا مرادتان همان مسجد سهله است؟ امام(ع) فرمود:
«بله؛ در حالتی که زید دو رکعت نماز در مسجد سهله خوانده بود و از خداوند مدد می خواست، آفریدگار او را همواره در تامین خویش نگهداری کرده بود.»
علما و مسجد سهله
علمای گرانقدر، پیوسته ما را بر مداومت بر زیارت مسجد سهله و نماز قرائت در آن تشویق کرده اند. عالم بزرگ شیعه، شیخ طوسی در کتاب خویش می گوید:
شایسته نیست که نمازهای یومیّة واجب، جز در مسجد صورت پذیرد. (مانند اینکه) کسی گذرش به «مسجد سهله» می افتد و در آن نماز می خواند، مستحبّ است که در وقت فی مابین مسجد بابا غدیر مشهد دو نماز مغرب و عشاء در مسجد حضور داشته باشد.»
سیّد بن طاووس شب های چهارشنبه به زیارت مسجد سهله می رفت و می گفت:
در صورتی‌که خواستی به مسجد سهله بروی، در وقت در بین نماز مغرب و عشاء در شب چهارشنبه برو که این وقت از سایر اوقات فضیلت بیشتری دارد.
برخی از علما مانند آیت الله روضه خوان جعفر کاشف الغطاء برای دفع بلا به مسجد سهله مسجد بابا قدرت مشهد پناه می آوردند. خود او می گوید:
در سالی که طاعون آمد، من به هم پا چهل نفر به مسجد سهله امان بردیم و ظاهراً همة اهالی شهر (به جز یک‌سری نفری که در مسجد سهله بودند)، به باعث بیماری طاعون فوت کردند و بعد از برطرف شدن این بیماری کسی باقی نمانده بود.
امامزاده باتقوا و ماجرای نذرنمک